A vegvísir (íslenska fyrir ‘skilti, leiðarvísir’) er íslensk töfrastafur sem ætlaður er til að hjálpa burðarberanum að komast leiðar sinnar í slæmu veðri. Táknið er vottað í Huldarhandriti, sem Geir Vigfússon safnaði á Íslandi árið 1880 (en samanstendur af efni af eldri uppruna).

Blað af handritinu gefur mynd af vegvísir, gefur nafn sitt og lýsir því yfir í prósa að „ef þetta merki er borið mun maður aldrei villast í stormi eða slæmu veðri, jafnvel þótt leiðin sé ekki þekkt“.

Huld Handrit sem Geir Vigfússon tók saman á Akureyri 1860 og Galdrabók, töfrandi grimoire.

The vegvísir er oft ruglað saman við að vera víkingatákn. Engar vísbendingar eru þó um það og Huldarhandritinu, þar sem þess er getið, var safnað átta öldum eftir lok víkingatímans.