Het klimaat waarin ze leven is koud en het is niet geschikt om metalen pantsers te dragen, omdat metaal bij lage temperatuur gemakkelijk aan het vlees blijft kleven, dus de meeste van hen dragen leren jassen, wat relatief achterlijk is in uitrusting. Hun enige voordeel in wapens is het gigantische zwaard met twee handen. In die tijd was de staalproductietechnologie niet goed genoeg. Om de dodelijkheid van het zwaard te vergroten, moest het blad daarom breed en dik worden gegoten, wat vooral geschikt was voor de Vikingen om hun figuur te gebruiken. Met het voordeel van armkracht kan dit gigantische zwaard zelfs een oorlogspaard in tweeën splitsen.

Een ander krachtig wapen van de Vikingen zijn hun oorlogsschepen. De schepen van de Vikingen zijn niet groot, maar ze hebben een kiel, dat is een heel stuk hout dat de boeg en achtersteven op de bodem van het schip verbindt, wat een vaste rol kan spelen. Het was in die tijd zeer geavanceerd en kon het vermogen van het schip om wind en golven te weerstaan, vergroten. De romp van het Vikingschip was erg slank en de diepgang was ondiep, dus het was snel, en het kon over de oceaan varen en de binnenrivier binnenvaren. Het was erg wendbaar en flexibel, zodat de Vikingen altijd vanuit het niets verrassingsaanvallen konden lanceren. De boeg van deze schepen is meestal uitgehouwen met een drakenkop, daarom wordt het Vikingschip ook wel het drakenkopschip genoemd, wat het symbool is van de Vikingen.

Het belangrijkste voordeel van de Vikingen ligt in het culturele aspect. Vikingcultuur is een krijgerscultuur, die agressief is, vooral pleit voor moed, en aandacht besteedt aan gelijkheid voor iedereen, pleit voor collectieve wijsheid en flexibele en veranderlijke tactieken heeft, wat onverwacht is. Dit lijkt een beetje op wat we tegenwoordig de “Wolf Pack Spirit” noemen, dus de titel van dit boek noemt ze “Wolf Warriors from the Sea”. Met dit soort gevechtskracht bezorgden de Vikingen destijds de Europese landen hoofdpijn. Frankrijk bouwde bijvoorbeeld een reeks forten in het noordelijke kustgebied, die allemaal een systeem voor vroegtijdige waarschuwing hadden, vergelijkbaar met de bakentoren, maar het fort was dood en de boten van de Vikingen leefden en ze konden de boten opvaren. rivier naar believen uit de monding in hun sleepboten en plunderden het binnenland van Frankrijk, en de forten konden hen helemaal niet stoppen. In 845 n.Chr. stuurde koning Horrick van Denemarken generaal Rannell om Parijs in te nemen, en trok zich niet terug totdat de kleinzoon van Karel de Grote, Karel de Kale, een losgeld van 6,000 pond zilver betaalde.